آرین

 

گویشی از دیدهء آرین

 

در من هزار غنچهء مهرت به گل نشت و بی پروا ترا فریاد زدم

بی ریا و بی هراس از هر چه اندوه مینامندش

بسویت بال گسترانیدم و در پایان آغازت نمودم

هرگز راهی به اندیشه ام نیافتن کرد پیدا راهی جز کامیابیت ای مرز پر گهر

سرودی برای آزادان آغاز نمودم

و در راه پر درد اما با غرورت گام گذاشتم

و نمی دانم این بی ارزش جان من را تو آیا به دیدهء خود میپزیری

هرچند که کم و دون و ناچیز است ..ایران

همچو تاج بر سر جهانی

هر چند که این نا بخردان

نام مردمانت را به گند کشیدند

نیک میدانند آنان که میشناسندند میدانند

که تو کجا و بدی زشت نامی...

 

 

ساختن از من..ویرانی از تو.........

من کجا و تو...

 

 

یکی چون من بی پروا

میکشد چنگ بر دیوار ها

یکی چون تو بی ترحم

میبرد گلوی مردم

یکی چون من عاشقی سرمست

یکی چون تو مرده پرست

من از بامداد و آغاز میگویم

تو از شب و کشتار و پایان

تقدیر جای ما را نشان داد در پایان

که آغاز تو بودن بود و..

پایان ما برای بودن تو..

بامداد در راه است و تو در شب گرفتار و ...

ما به امید بامدادمان..

 

برای تو :خمینی..ای خونخوار و مرده پرست..

 

فرهاد آرین

ترنمی با دگمه گفتم..او هم آزادی میخواست

دگمه ها باز..

 

 

دگمه ها باز..

وقته تیره...وقته پرواز!

تو آزادی..

پس آزاد بمیر...

با دگمهء باز!!

سپر کن سینهء خود

بگیر اون اون تیر رو با آغوش باز!

تو آزادی حتی مرده و نیست..

تو آزادی ...

دیگه اونوقت گریه ای نیست..

وقته مرگه؟

نه ..نه..تو نمردی!

تو آزاد شدی از دست پستی..

#                    #                     #

دگمه ها باز..

واسه آزادی بمیر..

دگمه ها باز..

واسه میهنت بمیر..

مثل تو:

هزاران آدمه خسته..

مثل تو هزاران دل شکسته..

مرگ تو> آزادیه اونهاست

مرگ ما< آزادی فرداست!!

مرگ تو فانوسیه..

تو این شب تیره وتار..

#                  #                       #

خیلی دیر نیست! بیدار شو..

تو نمردی..

چون که نامت شده جاوید..

تو نمردی..

تو فقط از اون نداری

نداریهاتو باختی..!

وقتی جلاد توی میدون گفت:

شلیک..

تو نمردی چون همیشه که پایان مرگ نیست..

#                   #                      #

مرگ تو آغاز آزادی توست..

مرگ تو سربداریت واسه فرداست!!

میدونم که:

میکشن هر روز و هر شب با یه تیر...

در میارن چشمی رو با تیغ..

میدرن گلوی آزادی رو با واژهء دین..

پس دگمه هات باز..

بعد تو میشه آزاد اون که تو مردی براش..

#                      #                     #

دگمه ها باز..

شده ایران آزاد.......

دستا بالا ..

اومده شادی دوباره سر سفره های ما..

حالا اون جوون زیبا ..

تو خیابون داره آزاد میره راه..

حالا اون دختر محجوب به اجبار..

شده آزاد و رها..

دگمه ها باز..

دگمه ها هم شدن آزاد....

 

 

فرهاد آرین