ترنمی با دگمه گفتم..او هم آزادی میخواست

دگمه ها باز..

دگمه ها باز..

وقته تیره...وقته پرواز!

تو آزادی..

پس آزاد بمیر...

با دگمهء باز!!

سپر کن سینهء خود

بگیر اون اون تیر رو با آغوش باز!

تو آزادی حتی مرده و نیست..

تو آزادی ...

دیگه اونوقت گریه ای نیست..

وقته مرگه؟

نه ..نه..تو نمردی!

تو آزاد شدی از دست پستی..

#                    #                     #

دگمه ها باز..

واسه آزادی بمیر..

دگمه ها باز..

واسه میهنت بمیر..

مثل تو:

هزاران آدمه خسته..

مثل تو هزاران دل شکسته..

مرگ تو> آزادیه اونهاست

مرگ ما< آزادی فرداست!!

مرگ تو فانوسیه..

تو این شب تیره وتار..

#                  #                       #

خیلی دیر نیست! بیدار شو..

تو نمردی..

چون که نامت شده جاوید..

تو نمردی..

تو فقط از اون نداری

نداریهاتو باختی..!

وقتی جلاد توی میدون گفت:

شلیک..

تو نمردی چون همیشه که پایان مرگ نیست..

#                   #                      #

مرگ تو آغاز آزادی توست..

مرگ تو سربداریت واسه فرداست!!

میدونم که:

میکشن هر روز و هر شب با یه تیر...

در میارن چشمی رو با تیغ..

میدرن گلوی آزادی رو با واژهء دین..

پس دگمه هات باز..

بعد تو میشه آزاد اون که تو مردی براش..

#                      #                     #

دگمه ها باز..

شده ایران آزاد.......

دستا بالا ..

اومده شادی دوباره سر سفره های ما..

حالا اون جوون زیبا ..

تو خیابون داره آزاد میره راه..

حالا اون دختر محجوب به اجبار..

شده آزاد و رها..

دگمه ها باز..

دگمه ها هم شدن آزاد....

فرهاد آرین